کشاورزی صنعتی خطرناک است و کشاورزان و کارگران مزارع در شرایطی مشغول به کار با دستگاه‌ها، ماشین آلات و مواد شیمیایی و حیوانات هستند که خطرات بسیاری برای آن‌ها به همراه دارد؛ به همین دلیل رعایت مسائل ایمنی برای شروع کار کشاورزی ضروری است. کشاورزان ضمن شناختن خطرات فعالیت در این زمینه، باید راه‌های پیشگیری از آن را نیز بشناسند.

کشاورزان و کارگران زمین‌ های کشاورزی در معرض تاثیرات آب و هوایی نامساعد، صدا و گرد و غبار هستند. این خطرات شامل اعضای خانواده آن‌ها از جمله کودکانی که در حال فعالیت در مزرعه هستند نیز می‌شود. بر اساس یافته های موسسه بین المللی “NIOSH” ، فوت کارگران بخش کشاورزی در نتیجه صدمات ناشی از کار به میزان ۲/۱۹ در هر ۱۰۰ هزار کارگر در سال ۲۰۱۵ بوده است؛ در مجموع این آمار، شامل ۴۰۱ کشاورز و کارگر از دو میلیون و ۸۸ هزار کارگر تمام وقت می‌شود که در بخش تولید کشاورزی استخدام شده‌اند.

هر روز کارگران، ۱۰۰ مورد آسیب غیرکشنده در زمان کار را تجربه می‌کنند. حوادث حمل و نقل مانند چپ شدن تراکتور که منجر به مرگ می‌شود و همچنین بسیاری خطرات دیگر، از جمله خطرهای کار در مزارع است. کشاورزی نسبت به بسیاری از صنایع، از نظر ایجاد خطر برای افراد، متفاوت است. علاوه بر این، خطرات ممکن است برای پرسنل خدمات اورژانس و دیگر متخصصان مراقبت های بهداشتی وجود داشته باشد. این خطرات ممکن است از طریق مراقبت و کمک به قربانیان حوادث مزرعه منتقل شود.

کارگران شاغل در بخش کشاورزی شاید به نوعی بیشتر از سایر مشاغل در معرض خطرات زیست محیطی قرار می گیرند که برای سلامتی آنها زیان آور است. کشاورزان و کارگران مزارع از افزایش بیماری های تنفسی، کاهش شنوایی ناشی از صدا، اختلالات پوستی، سرطان‌های خاص، مسمومیت با مواد شیمیایی و بیماری‌های مرتبط با گرما رنج می‌برند. در این زمینه پیشگیری‌هایی وجود دارد که می‌تواند برای کاهش و یا حذف این خطرات انجام شود.

چه مسائلی بر سلامت کشاورزان و کارگران مزارع اثرگذار است؟ راههای پیشگیری از آن‌ها چیست؟

قرار گرفتن افراد در معرض مواد شیمیایی:

آفت کش‌ها، کودها و گازهای سمی بخشی از عوامل ایجادکننده این خطر هستند. آسیب همچنین ممکن است از فعالیت‌های معمول کشاورزی مانند تجزیه کود و ذخیره سازی محصول سیلو ایجاد شوند.

خطرات تنفسی:

فعالیت‌های کشاورزی خطرات تنفسی بسیاری برای کشاورزان به همراه دارد. قرار گرفتن در معرض این خطرات با سرفه های شدید همراه است و  در ۲۰ تا ۹۰ درصد کارگران مزارع و خانواده‌هایشان در ارتباط است. علائم برونشیت در کارگرانی که در محل نگهداری خوک و مخازن نگهداری گندم فعالیت دارند، به وضوح مشاهده شده است. بهترین راه پیشگیری از بیماری های تنفسی، استفاده از ماسک است که توسط موسسه ملی ایمنی و بهداشت حرفه ای (NIOSH) تأیید شده است. تصفیه کننده‌های هوا آلودگی‌ها را از هوا حذف می‌کند و می‌تواند در فضای دارای اکسیژن کافی مورد استفاده قرار گیرد. تهویه‌های مناسب نیز در شرایط محدودیت اکسیژن یا فضاهای دارای گازهای سمی شدید مورد استفاده قرا می‌گیرند.

قرار گرفتن در معرض گرد و غبار زیاد، افتادن از نردبان و برخی تجهیزات کشاورزی، مخازن غله و سایر ارتفاعات نیز بخش دیگری از حوادث مربوط به کشاورزان است.

از دست دادن کنترل و هدایت تراکتور:

اگر مسیر رفت و آمد کشاورزان بدلیل شرایط جوی لغزنده باشد، می‌تواند منجر به سقوط و تصادف شود. بسیاری از مصدومان در زمین کشاورزی کودکان هستند.

به دلیل قرار گرفتن در معرض اشعه ماورای بنفش خورشید،  اختلالات پوستی از بیماری‌های شایع در بین کشاورزان است. گرمازدگی و سرخی پوست، عفونت و گزش توسط گیاهان و حشرات از دیگر آسیب‌های پوستی است که اغلب کشاورزان به آن‌ها دچار می‌شوند. برای پزشک‌ها و متخصصان شناختن مواد شیمیایی و سایر عوامل که کشاورزان در معرض آن قرار دارند بسیار مهم است. پوشیدن لباس‌های مناسب برای حفاظت در برابر مواد شیمیایی و همچنین شستشوی دائم از موثرترین روش‌های پیشگیری است.

آسیب‌های مفصلی و رباط:

عوارضی که می‌توانند منجر به شرایط آرتریتی یا ورم مفاصل شود. این حوادث در نهایت روی توانایی حرکت فرد اثر می‌گذارد.

کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا:

این مشکل شغلی به دلیل در معرض صدای بلند قرار گرفتن ایجاد می‌شود و  ۵۵ تا ۷۲ درصد شنوایی افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. قرار گرفتن در معرض صداهای بلند ناشی از ماشین آلات و تجهیزات است که می‌تواند باعث کاهش شنوایی شود. صداهای بلندتر از ۸۵ دسی بل آسیب‌های جدی به شنوایی فرد وارد می‌کنند. قرار گرفتن در معرض سر و صدای بیش از حد، مانند آنچه که توسط تراکتورها، کامباین‌ها، شخم زن، خشک کن دانه و اره برقی تولید می‌شود، می‌تواند باعث کم شنوایی دائمی شود؛ مگر اینکه اقدامات کنترل صدا صورت گیرد.

گوش‌ها دو علامت هشدار دهنده در برابر صدای بیش از حد هستند:

تغییر موقت آستانه شنوایی (TTF) و وزوز کردن گوش (tinnitus). اگر شما به صورت مستقیم با صدای بلند مواجه می‌شوید، باید آزمون‌های شنوایی دوره‌ای داشته باشید. این تست، به نام آوانوگرام، نشانه‌هایی از افت شنوایی را نشان می دهد. اگر در این تست به از دست دادن یا کاهش شنوایی اشاره شد، باید میزان قرار گرفتن در معرض سروصدا را کاهش داد. برخی از صداها به دلیل داشتن دسی بل خاص قابل تشخیص نیستند، اما می‌توانند منجر به کاهش میزان شنوایی افراد شوند. تحقیقات نشان داده است کودکانی که در معرض این صداها قرار دارند به عارضه کم شنوایی پیش رس مبتلا می شوند.

گرمازدگی:

این حالت زمانی رخ می‌دهد که بدن در معرض گرمای بیش از حد توان قرار گیرد. حرارت و رطوبت بالا، نور خورشید و کار سنگین احتمال گرما زدگی را افزایش می‌دهد. استفاده از فن، تهویه و سایه‌بان می‌تواند میزان گرما زدگی را کاهش دهد. نوشیدن آب زیاد قبل، حین و بعد از کار و همچنین پوشیدن جلیقه‌های خنک کننده که حاوی ژل‌‌های خنک کننده هستند نیز از عوامل بازدارنده گرما زدگی است.